Jedna z najważniejszych artystek debiutujących w latach 90. W Polsce, utożsamianych z nurtem sztuki krytycznej. Dyplom otrzymała w 1993 roku w pracowni Grzegorza Kowalskiego w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest również absolwentką Hochschule für Graphik und Buchkunst w Lipsku (1998). Uprawia performance, sztukę wideo, happening, tworzy spektakle parateatralne. Przez wiele lat artystka zaliczana do najbardziej kontrowersyjnych, kojarzona z nurtem sztuki krytycznej oraz pełnym brutalności naturalizmem. Takie prace jak „Piramida zwierząt”, „Więzy krwi” czy „Olimpia” wywołały gwałtowne medialne debaty na temat granic i zadań sztuki w nowych demokratycznych realiach. W swych pracach ukazuje głównie świat pozorów i konwencji, kostiumowości i umowności płci. W 1997 otrzymała Paszport Polityki, a w 1999 roku reprezentowała Polskę na 48. Biennale Sztuki w Wenecji, gdzie za wideoinstalację „Łaźnia męska” dostała wyróżnienie honorowe. We wrześniu 2011 roku otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2012 w Warszawie założyła Fundację Katarzyny Kozyry. Mieszka i pracuje w Warszawie, Berlinie i Trydencie.