Dwie wystawy poświęcone kobietom są dostępne w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie od 21.11.2025 do 03.05.2026:

– „Miasto kobiet” to wystawa składająca się z czterech części: „Z trzewi” kuratorowanej przez Julię Bryan-Wilson, „Inne jutra” Michaliny Sablik i Very Zalutskiej, „Jej Serce” Karoliny Gembary oraz „Byłyśmy. Międzynarodowy Rok Kobiet 1975”, której kuratorką jest Wiktoria Szczupacka.

Ta mozaika różnych postaw i estetyk jest świadectwem bogactwa, różnorodnych tradycji i siły sztuki feministycznej, która zaprezentowana zostanie równolegle do historycznej, monumentalnej wystawy „Kwestia kobieca 1550–2025”.

W „Mieście kobiet” możemy odnaleźć wielość perspektyw, które odnoszą się zarówno do znanych i ugruntowanych tematów badawczych związanych ze sztuką tworzoną przez artystki,  jak również  śledzić przemiany aktualnej wrażliwości artystycznej w tym obszarze.  Z jednej strony w projekcie „Z trzewi” mamy do czynienia z feministycznym językiem sztuki oraz formą budowania wystawy, która ma również charakter polityczny, z drugiej w „Innych jutrach” kuratorki podważają ugruntowane feministyczne stawki. Dążą do skomplikowania obrazu sztuki tworzonej przez artystki poprzez wprowadzenie płynnych kategorii przebiegających w poprzek binarnych podziałów tożsamościowych na on i ona. Bardziej akademickie podejście proponuje Wiktora Szczupacka, upominając się o pomijaną historię feministycznej emancypacji w PRL-u. Aktywistyczny punkt widzenia przedstawia Karolina Gembara, pokazując z bardzo współczesnej perspektywy walkę o prawa reprodukcyjne.

Zespół kuratorski: Karolina Gembara, Michalina Sablik i Vera Zalutskaya, Wiktoria Szczupacka, Julia Bryan-Wilson. Współpraca kuratorska ze strony MSN-u: Sebastian Cichocki, Jagna Lewandowska, Szymon Maliborski.

Więcej informacji: https://artmuseum.pl/wystawy/miasto-kobiet

– „Kwestia kobieca 1550-1525” – przygotowana przez kuratorkę i historyczkę sztuki Alison M. Gingeras wystawa polemizuje z mitem nieobecności artystek w sztuce. Składająca się z dziewięciu części opowieść wizualna stanowi świadectwo trwałej i dynamicznej działalności twórczej kobiet przez ostatnie 500 lat. Wyłaniający się zbiór blisko 200 prac – zarówno dzieła najnowsze, jak i obrazy artystek renesansowych, barokowych i dziewiętnastowiecznych – to propozycja wielowiekowej wizualnej historii kobiecego „uwłasnowolnienia”.

Ekspozycja podważa przyjęty pogląd, że kobiety-artystki przed XX wiekiem były rzadkimi wyjątkami. Pokazuje, że choć często niedoceniane i działające wbrew różnym zakazom społecznym, kobiety nieustannie realizowały swoją twórczą misję: zdeterminowane wykorzystywały artystyczne działania, by potwierdzić i utrwalić swoją obecność oraz ważkość swoich indywidualnych przeżyć. Celem wystawy, obok prezentacji zróżnicowanej twórczości kobiet, jest pokazanie siły tkwiącej w nowym podejściu do historii sztuki – takim, które domaga się sprawiedliwości, oddania głosu „niewidzialnym” i prowadzi do rewizji tak zwanego kanonu.

Wystawa ukazuje alegoryczne przedstawienia władzy, oporu i przemocy seksualnej; przygląda się kwestii kształcenia artystycznego i dostępu do edukacji; reprezentacjom ciała i erotycznych pragnień kobiet; ikonografii macierzyństwa i wyboru reprodukcyjnego; sprawczości kobiet w okresie wojny; oraz temu, w jaki sposób w momentach wywrotowych zmienia się rola kobiet w społeczeństwie. Kwestia kobieca 1550–2025 gromadzi prace niemal 150 artystek, podzielone na dziewięć działów tematycznych.

Kuratorka: Alison M. Gingeras. Współpraca: Ewa Klekot, Beata Purc

Więcej informacji: https://artmuseum.pl/wystawy/kwestia-kobieca-1550-2025